علاالدین بروجردی و خواهر زین‌الدین زیدان

در دقایق پایانی فینال جام جهانی گذشته زین‌الدین زیدان به دلیل اینکه ماتراتزی مدافع تیم ایتالیا به خواهرش توهین کرده بود با سر به سینه بازیکن ایتالیا زد تا بلافاصله از مسابقه اخراج شود و تیمش هم قهرمانی جهان را از دست بدهد. بلافاصله بعد از بازی آقای علاالدین بروجردی همان شب نامه ای برای زیدان کاپیتان اخراجی تیم ملی فرانسه نوشت و از کار او ستایش کرد و از اینکه از شرافت خود دفاع کرده است تمجید نمود. این که ماتراتزی شوخی کرده بود به کنار، این که زیدان بعد از چند دقیقه پشیمان شده بود به کنار، این که این قضیه اصلا چه ربطی به علاالدین بروجردی داشت هم به کنار، اما مضحک و غمناک این‌جاست که حالا بعد از چهار سال دستگاه حکومت فعلی ایران که همین آقای بروجردی هم کارمند و نماینده مجلس و پیگیر حقوق زندانیان است بعد از یک انتخابات کاملا رسوا بعضی از معترضین به حق را در زندانهای غیرقانونی ناجوانمردانه لخت کرده و کاری کرده اند که مطابق دستورات دین خود آقای بروجردی جزای کسانی که این اعمال شنیع را انجام داده‌اند، سوخته شدن در آتش و یا دست و پا بسته از کوه پرت شدن است. احمقانه است که آقای بروجردی چهار سال پیش به عوض رسیدن به امورات مردم ایران در مجلس ایران، از اینکه بازیکن تیم ملی ایتالیا به شوخی گفته که بدش نمی‌آید با خواهر زیدان یک شب همخوابه شود این قدر برآشفته که از موضع یک نماینده مجلس نامه برای زیدان ارسال کرد که آفرین که با سر به سینه‌اش کوفتی و احتمالا باید خشن‌تر می‌بودی، اما وقتی که یک عده نانجیب و حرامزاده در داخل مملکت خودش به خواهران و برداران هموطن بیچاره ما هتک حرمت می‌کنند و یکی از روحانیون شریف و طراز اول مملکت در مورد این فجایع افشاگری می کند، نه تنها واکنش نشان نداده بلکه به همراه رئیس مجلس فرمایشی جمهوری اسلامی به حاشا کردن و انکار قضیه و محکوم کردن آقای کروبی می‌‌پردازد. تف به این روزگار و این انسانهای رسوا و قدرت پرست که زرق و برق این چهار روزه دنیا این چنین وجدانشان را ستانده است.